۱) هرگاه مرتکب، جهل به موضوع داشته باشد مانند آن که با اعتقاد به این که موضوع رفتار وی حیوان است، جنایتی را وارد کند، سپس خلاف آن معلوم گردد.
۲) هرگاه کسی به علت اشتباه در هویت، مرتکب جنایتی بر دیگری شود، در صورتی که نه مجني عليه و نه فرد مورد نظر مهدورالدم نباشند.
٣) جنایت عمدی فردی که نتیجه رفتار ارتکابی بیشتر از مقصود وی است، نسبت به جنایت کمتر.
۴) در صورتی که مرتکب در حال خواب جنایتی کند، در حالی که آگاه و متوجه است که اقدام او نوعاً موجب جنایت بر دیگری است.
